3ο Low Budget Festival
Μια γυναίκα καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι διεκδικεί το δικαίωμα του να μπορεί να «φύγει» με αξιοπρέπεια...
Μια αφηγηματική διαδρομή, σε χώρους, σε χρόνους και σε πρόσωπα... Πότε με χιούμορ, άλλοτε με συγκίνηση. Η φωνή της γίνεται μερικές φορές μουσική κι άλλες στιγμές σινεμά... Η ακινησία της ίσως να θυμίζει κάτι σαν παράξενη χορογραφία. Δεν είναι μια παράσταση για την Ευθανασία. Δεν είναι μια ωδή στην Αθανασία. Είμαι εγώ και εσύ, που μερικές φορές λυγίζουμε στο βάρος της όποιας αρρώστιας και ψάχνουμε τον τρόπο να παίξουμε το παιχνίδι με τους δικούς μας όρους και όχι με το τι επιβάλλει η λογική και το πρέπει...
|