Η τέχνη εμπεριέχει την αμφισβήτηση, την αντίσταση, την ανατροπή. Η εποχή των Ασεβών είναι ένα «προβοκατόρικο» ταξίδι στο μυαλό του θεατή όπου η ποίηση «αγκαλιάζει» το ρεαλισμό, με διάθεση ταχυδακτυλουργική, έτσι που να μην έχει σημασία, ο τόπος και ο χρόνος. Ο φακός ζυγώνει τους ηθοποιούς αφαιρετικά, σε ακραίες καταστάσεις (η τέχνη είναι ακραία από μόνη της) σε έγχρωμο «άρρωστο» και ασπρόμαυρο ενίοτε, σ’ ένα μύθο που «δένει» με πραγματικές εικόνες. Η ταινία ταξιδεύει γρήγορα, ξαφνιάζει το θεατή, τον σοκάρει, τον συγκινεί, αναστατώνει το μυαλό του απογυμνώνοντας την πραγματικότητα με την εικόνα και το λόγο, αλλά δεν ξεχνά να του θυμίζει ότι βλέπει κινηματογράφο. Η μουσική του Γιούρι Στούπελ με την Κλασσική Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Σόφιας, σε ρυθμούς Ροκ και Ρέκβιεμ, «γράφτηκε» ειδικά για την ταινία. Η Διεύθυνση Φωτογραφίας του Θ. Χορμόβη, το μοντάζ του Ν. Χατζηαγγελή και η ηχοληψία του Θ. Αρβανίτη συνέβαλλαν καθοριστικά στην πραγματοποίηση της παραγωγή