Ο Γιάννης Ιορδανίδης γεννήθηκε στην Αίγυπτο (Κάϊρο), όπου και πρωτοεμφανίστηκε σε ηλικία πέντε ετών, στο Θέατρο, τον Κινηματογράφο και την Τηλεόραση.

Στην Ελλάδα, όπου εγκαταστάθηκε το 1962, σπουδάζει αρχικά στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και μετά, στη Σχολή Θεάτρου Κωστή Μιχαηλίδη στην Αθήνα, απ’ όπου και αποφοιτά το 1973, παίρνοντας το Βραβείο Αιμίλιος Βεάκης.

Την ίδια χρονιά φεύγει στο Παρίσι ως υπότροφος της Γαλλικής κυβέρνησης και σπουδάζει θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris III). Από το Ινστιτούτο Θεατρολογικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης αποφοιτά με Πτυχίο Θεατρικών Σπουδών, Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Σπουδών (Maitrise Spécialisée) και Προδιδακτορικό Ανώτατο Δίπλωμα Σπουδών (D.Ε.Α.). Παράλληλα σπουδάζει Νεοελληνική Φιλολογία στο Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris IV).

Από το 1962 και για δέκα χρόνια συνεργάζεται ως ηθοποιός με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το θίασο Δημήτρη Χόρν και το Εθνικό Θέατρο παίζοντας σε έργα των: Αισχύλου, Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αριστοφάνη, Σαίξπηρ, Γκολντόνι, Γκαίτε, Ροστάν, Ίψεν, Στρίντμπεργκ, Μπρεχτ, Μπέκετ κ.ά. Συνεργάζεται επίσης ως βοηθός σκηνοθέτη δίπλα στους πιο καταξιωμένους Έλληνες σκηνοθέτες.

Στο Παρίσι σκηνοθετεί για πρώτη φορά το 1983, στο θέατρο Ρον-Πουέν των κορυφαίων Γάλλων πρωταγωνιστών Ζαν-Λουί Μπαρρώ - Μαντλέν Ρενώ. Ακολουθούν σκηνοθεσίες σε θιάσους διάσημων πρωταγωνιστών μεταξύ των οποίων της Σιλβιά Μονφόρ και το 1991 η παράσταση Αλέξανδρος ο Μέγας του Ρακίνα εκπροσωπεί επίσημα τη Γαλλία, υπό την αιγίδα του υπουργού πολιτισμού Ζ. Λανγκ, σε Διεθνή Φεστιβάλ.

Από το 1976 έως το 1991 με στόχο την προβολή του ελληνικού θεάτρου και της ελληνικής ποίησης στο Παρίσι, οργανώνει και επιμελείται σκηνοθετικά μια σειρά πολυθεαμάτων όπως: Κατίνα Παξινού, Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν, Αρχαίο Δράμα, Θέατρο Σκιών, Μάνος Κατράκης, Κ. Π. Καβάφης, Γιώργος Σεφέρης, Γιάννης Ρίτσος με τη συνεργασία διάσημων ονομάτων όπως των: Ευγένιου Ιονέσκο, Λόρενς Ντάρελ, Λουί Αραγκόν, Ζαν Ανούιγ, Φερνάντο Αρραμπάλ, Μαρσέλ Καρνέ, Ζαν Μαρέ, Ρενέ Κλέρ, Μπερνάρ Ντόρτ, Μαρσέλ Μαρσώ, Αντουάν Βιντέζ, Γιάννη Τσαρούχη κ.α.

Παρουσιάζει επίσης με τους Υβ Μοντάν, Αλέν Ντελόν, Ζαν-Λουί Μπαρώ, Μαρία Καζαρές, Εντβίζ Φεγιέρ, κ.α. μια σειρά οπτικοακουστικών παραγωγών και οργανώνει σε συνεργασία με τους ιδρυτές της Γαλλικής Ταινιοθήκης Ανρί Λανγκλουά και Μερί Μερσόν, Κινηματογραφικά Φεστιβάλ.

Κατά την παραμονή του στη Γαλλία ιδρύει και διευθύνει για δέκα περίπου χρόνια το Ελληνικό Κέντρο Πολιτισμού και Τέχνης του Παρισιού και το θίασο Τεάτρ Υγκρέκ. Παράλληλα εκπροσωπεί στη Γαλλία το Ελληνικό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου της Unesco και στην Ελλάδα τη Διεθνή Ομοσπονδία Θεατρικών Μουσείων και Βιβλιοθηκών.

Από το 1986 επεκτείνει την σκηνοθετική του δραστηριότητα και στην Ελλάδα και αργότερα στη Γερμανία και την Κύπρο, συνεργαζόμενος με τα κρατικά και ιδιωτικά θέατρα, σκηνοθετώντας έργα των: Σαίξπηρ, Μολιέρου, Ρακίνα, Γκολντόνι, Σέρινταν, Σίλλερ, Γκόγκολ, Λαμπίς, Ίψεν, Στρίντμπεργκ, Φεντώ, Ο΄Νηλ, Πιραντέλλο, Λόρκα, Ζιρωντού, Κοκτώ, Ουάιλντερ, Μίλλερ, Καμύ, Σαρτρ, Μπέκετ, Ιονέσκο, Όσμπορν, Μαρσώ, Ινγκ, Αρού, Γκίμπσον, Σάιμον, Κρετς, Πέητζ, Χίγκινς, Χάρλινγκ, Μπέρκωφ, Γκραμπέρ, Κριμπίς, Νορέν, αλλά και των: Καζαντζάκη, Παλαμά, Τερζάκη, Ρίτσου, Καμπανέλλη, Αναγνωστάκη, Σκούρτη, Κατσικονούρη κ.ά.

Το 1990 υπογράφει την πρώτη του σκηνοθεσία Όπερας στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Ακολουθούν άλλες σκηνοθεσίες με έργα των: Ροσσίνι, Μπιζέ, Όφφενμπαχ, Ρότα κ.ά.

Στο Φεστιβάλ Επιδαύρου καθώς και σε άλλα Διεθνή Φεστιβάλ παρουσιάζει έργα του αρχαίου ελληνικού δράματος όπως: Νεφέλες, Ειρήνη, Λυσιστράτη του Αριστοφάνη και Φιλοκτήτης του Σοφοκλή.

Σε μια πορεία 30 χρόνων σκηνοθετεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό 100 παραστάσεις.

Παράλληλα με τη σκηνοθεσία, ασχολείται με τη μετάφραση κλασσικών και σύγχρονων θεατρικών έργων που παρουσιάζονται στα κρατικά και ιδιωτικά θέατρα της Ελλάδας και της Κύπρου. Δημοσιεύει επίσης, πλήθος μελετών και άρθρων για το θέατρο, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συνεργάζεται σε θεατρικές εκδόσεις, επιμελείται εκθέσεις θεατρικού περιεχομένου και διευθύνει σεμινάρια και Master Class για ηθοποιούς.

Είναι μέλος της Ελληνικής και της Γαλλικής Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, επίτιμο μέλος της Όπερας Δωματίου Αθηνών και εκπρόσωπος της Εταιρείας Ζαν Ζιρωντού στην Ελλάδα. Διατελεί επανειλημμένα πρόεδρος και μέλος της επιτροπής εισαγωγικών και διπλωματικών εξετάσεων του Υπουργείου Πολιτισμού και του Εθνικού Θεάτρου.

Ως καθηγητής της υποκριτικής τέχνης διδάσκει για δεκαπέντε συνεχή χρόνια, σε κρατικές και ιδιωτικές Δραματικές Σχολές τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, μεταξύ των οποίων του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Για τη σκηνοθετική του δουλειά τιμήθηκε στη Γαλλία με το Χρυσό Μετάλλιο Σκηνοθεσίας από την Διεθνή Ακαδημία του Παρισιού και στην Ελλάδα για το σύνολο της προσφοράς του στο θέατρο και τον πολιτισμό με πολλές διακρίσεις και βραβεία μεταξύ των οποίων το βραβείο Μέγας Αλέξανδρος από το Δήμο Θεσσαλονίκης.